تماشاگه

تسلیمم اگر دوست دلش بر سر جنگ است

جنگ است، ولی جبهه‌ی دشمن دل تنگ است

آرامش این لحظه‌ی من وقفِ تو باشد

بردار و بزن، برکه دلش معدن سنگ است

گور پدر صلح زمانی که نباشی

من چشم به در دارم و دل گوش به زنگ است

در سایه‌ی چشمان توام، تا چه بگویی

جلاد من امروز لباسش به چه رنگ است

خوابی تو و من مستِ تماشای توام باز

موی تو به هم ریخته‌اش نیز قشنگ است