بگذار پای غنچه به لبخند وا شود شاید دری به سمت خداوند وا شود
ای کاش بخت این همه پیوند وا شود
از دست و بال چلچله ها بند وا شود
تا اخم بقچه های پر از قند وا شود
ای کاش رو به من بگذارند وا شود
وقتش رسیده برف دماوند وا شود |
شاعر :عبدالحسین انصاری |