نه تو می پایی ، نه من....

نه تو می پایی و نه کوه
میوه این باغ : اندوه ، اندوه
گل بتراود غم، تشنه سبویی تو

افتد گل، بویی تو
این پیچک شوق ، آبش ده،
سیرابش کن
آن کودک ترس، قصه بخوان، خوابش کن

این لاله هوش ، از ساقه بچین
پرپر شد، بشود
چشم خدا تر شد ، بشود

و خدا از تو نه بالاترنی ، تنهاتر ، تنهاتر

بالاها، پستی ها یکسان بین
پیدا نه، پنهان بین

بالی نیست، آیت پروازی هست
کس نیست ، رشته آوازی هست
پژواکی : رویایی پر زد رفت شلپویی: رازی بود، در زد و رفت

اندیشه : کاهی بود، در آخور ما کردند
تنهایی : آبشخور ما کردند

این آب روان ، ما ساده تریم
این سایه، افتاده تریم
نه تو می پایی، و نه من، دیده تر بگشا

مرگ آمد، در بگشا

شاعر  : سهراب سپهری