وقتی کنارم نیستی از درد لبریزم باید که از این زخم ها قدری بپرهیزم
شاید که با یک بوسه ات از جای برخیزم
قدری غزل می خوانی و هی اشک می ریزم
ای کاش می شد تا تو را بر گردن آویزم
رد می شوم از روزهایت... مثل پاییزم
با دست های بسته ام ، هر شب گلاویزم
حالم بد است این روزها، از درد لبریزم |
شاعر : امیر وحیدی |