نمی گویم به این دیوانه بازیهایم عادت کن فقط مثل گذشته با دل تنگم رفاقت کن
گرفته جنگل تنهایی ام را درد در آغوش بیا آتش بزن، قلبِ مرا از درد راحت کن
تویی که مثل برمودا دلم را جذب خود کردی به عشق دخترانِ چشم رنگی هم حسادت کن
بیا و مرد باش و کمتر از آنی که می بینم مرا با گرگهای هرزه گرد بیشه قسمت کن
دلم یخ بسته، اسکیموی شرقی، با دمِ گرمت کمی از این دلِ یخ بسته ی قطبی حمایت کن
نیوتن گفت آری، هر عمل، عکس العمل دارد تو هم "قانونِ دوّم شخص عاشق" را رعایت کن |
شاعر : امید صباغ نو |